HUNYO 21, 2022 — Ipinapakita sa isang bagong ulat na inilabas sa araw na ito ng Kawanihan ng Senso ng U.S. na ang populasyon ng Asya ay tumatanda nang mas mabilis pa kaysa sa ibang rehiyon sa mundo. Pinag-aaralan din sa ulat ang mga kalakaran sa pagtanda sa Asya kumpara sa ibang mga rehiyon sa mundo at sa loob ng Asya.

Tinutugunan sa ulat, <"Pagtanda ng Asya: Mga Transisyong Pandemograpiya, Pang-ekonomiya, at Pangkalusugan>," na nilikha ng Sentro ng mga Internasyonal na Programa (International Programs Center) ng Kawanihan ng Senso sa Dibisyon ng Populasyon (Population Division) ang mga transisyong pandemograpiya, pang-ekonomiya at pangkalusugan na nangyari sa mga bansa sa Asya, habang isinasaalang-alang ang malawak na pagkakaiba-iba sa pag-unlad ng ekonomiya sa buong Asya.

Ang tumatandang populasyon ng Asya ay sumasalamin sa kakaibang mabilis na pagbaba ng mga antas ng kakayahang magkaanak at kamatayan. Ang mga naturang pagbaba ay naiugnay sa higit pang mga pagsagana sa maraming bansa. Ngunit, ang transisyong pandemograpiya ay nauwi rin sa mga tumataas na proporsyon ng populasyon sa mga matatanda.

Kasinlaki ng dinamikang ito ay ang malalaking bilang na nakapaloob. Hanggang 2020, ang populasyon ng Asya ay lumampas ng 4.5 bilyon (kabilang ang Tsina at India, na ang bawat isa sa dalawang bansa ay mayroong mahigit 1 bilyon) mahigit sa kalahati ng kabuuan sa mundo. Mayroong tinantiyang 414 milyong Asyanong nasa edad na 65 taon at pataas, mas mataas ng humigit-kumulang 20% kaysa sa kabuuan ng populasyon ng U.S. (331.4 milyon). Higit pang kapansin-pansin, inaasahang bago lumampas ng 2060, magkakaroon ng mahigit 1.2 bilyong Asyanong nasa edad na 65 taon at pataas, na nagpapahiwatig na isa sa bawat 10 tao sa mundo ang magiging isang matandang Asyano.

Kabilang sa mga tampok ang:

• Ang bilang ng matatandang Asyano ay inaasahang halos magtitriple sa susunod na apat na dekada. Karamihan sa populasyon ng matatanda sa Asya ay maninirahan sa subrehiyon sa Silangan (491 milyon) kung saan matatagpuan ang Tsina, at sa subrehiyon sa Timog (464 milyon), kung saan matatagpuan ang India.
• Sa mga subrehiyon ng Asya, 33.7% ng populasyon ng Silangang Asya ay inaasahang magiging nasa edad na 65 at mas matanda pa bago lumampas ng 2060. Salungat dito, ang Katimugang Asya (18.6%) at Kanlurang Asya (17.9%) ay inaasahang magkakakaroon ng pinakamababang proporsyon ng matatanda sa kabuuan ng kanilang mga populasyon sa rehiyon.
• Ang pagtanda sa Asya ay dulot ng kakaibang mabilis na transisyong pandemograpiya mula sa mas matataas patungo sa mas mabababang antas ng kapanganakan at kamatayan. Ang nananatiling mabababang antas ng kakayahang magkaanak ay nagpapahiwatig ng mas kaunting bata sa kasalukuyan at mas kaunting ina sa hinaharap, na, kahanay ng mabababang antas ng kapanganakan, ay magdudulot sa grupo ng mga taong ipinanganak sa panahong iyon na lumiit.
• Ang mas mababang antas ng kamatayan ay nagreresulta sa maraming taong nabubuhay hanggang sa pagtanda, partikular na sa mga kababaihan. Ang lamang ng kababaihan sa inaasahang haba ng buhay pagkapanganak sa Asya sa kasalukuyan ay karaniwang nasa 5.0 taon (77.3 taon para sa mga kababaihan vs. 72.3 taon para sa mga kalalakihan), bagaman ang lamang na iyon ay malawakang nag-iiba-iba sa mga bansa.
• Ang panggitnang edad sa Silangang Asya ay inaasahang tataas ng higit pa sa mga karaniwang edad ng pagkakaroon ng anak, mula 39.4 noong 2020 patungo sa 51.3 bago lumampas ng 2060, na aabot sa 50.0 para sa mga kalalakihan at 52.9 para sa mga kababaihan. Ang estadistika ng huli ay partikular na kapansin-pansin dahil mahigit sa kalahati ng mga kababaihan ang inaasahang maging higit pa sa mga karaniwang edad ng pagkakaroon ng anak.
• Ang ratio ng pagdepende ng may matandang edad sa Asya noong 2020 ay 13.5 na matatanda para sa bawat 100 na nasa edad na nagtatrabaho na nangangahulugan ng humigit-kumulang na anim na adult na nagtatrabaho na sumusuporta sa isang matanda. Ang ratio na ito ay maihahambing sa Amerikang Latino at mas mababa kaysa sa mga nasa Europa at Hilagang Amerika. Mayroong malaking pagkakaiba sa mga ratio ng pagdepende ng may matandang edad sa mga subrehiyon ng Asya—mula 19.7 (sa bawat 100) sa Silangang Asya patungo sa 8.7 (sa bawat 100) sa Kanlurang Asya.

Iba pang mga tampok tungkol sa paglipat ng mga pinagmumulan ng suportang pang-ekonomiya at transisyong epidemiyolohikal sa Asya:

• Pakikibahagi ng pwersa ng manggagawa na higit na naiiba ayon sa rehiyon, sa mga bansa sa loob ng mga rehiyon, sa pagitan ng mga kalalakihan at kababaihan, sa buong grupo ng may matatandang edad. Ang mas mabababang antas ng pakikibahagi ng pwersa ng manggagawa para sa mga kababaihan ay nasa Kanlurang Asya at Katimugang Asya.
• Habang umuunlad ang mga lipunan, ang pangunahing pinagmumulan ng kita para sa matatanda sa Asya (bukod sa sarili nilang kita) ay may tendensyang lumipat mula sa kanilang mga anak patungo sa iba pang mga pinagmumulan ng suporta gaya ng mga programa ng segurong panlipunan.
• Bagaman mayroong mga sistema ng pensyon para sa seguridad na panlipunan sa buong Asya, ang kanilang saklaw, mga benepisyo at edad na pinahihintulutan ng batas ay iba-iba batay sa estruktura ng edad, antas ng kita at kapaligiran pagdating sa mga patakaran sa bansa.
• Isang epidemiyolohikal na transisyon ang nangyari sa Asya kung saan, gaya ng sa ibang mga rehiyon sa mundo, ang bumubuo sa antas ng pagkakasakit at kamatayan ay lumipat mula sa mga nakakahawang sakit patungo sa mga hindi nakakahawang sakit.
• Ilang sakit at pandemya, gaya ng COVID-19, ang nagpataas ng panganib sa kalusugan para sa matatandang Asyano at nagbanta ng malalaking hamon sa mga sistema ng pangangalagang pangkalusugan.
• Ilang bansa sa Asya ang nagpakita ng mga positibong paglipat sa mga pag-uugaling may mapanganib na salik ngunit ang mga pagtaas pagdating sa mga kondisyong gaya ng dyabetis at demensya ay maaaring mauwi sa pagtaas ng mga antas ng kapansanan.

Ginagamit ng ulat na ito ang mga depinisyon ng Mga Nagkakaisang Bansa (United Nations) sa mga rehiyon at subrehiyon sa mundo: UNSD — Pamamaraan. Ang mga rehiyon sa mundo na inilalarawan ng Internasyonal na Organisasyon sa Paggawa (International Labor Organization) at ng Pandaigdigang Organisasyong Pangkalusugan (World Health Organization) ay naiiba sa mga pangheograpiyang rehiyon ng UN at tinutukoy ang mga iyon sa ulat na ito. Ang pangalan ng mga bansa o lugar na ginamit sa ulat na ito at ang mga hangganang inilalarawan sa mga mapa ay sumasalamin sa patakaran ng gobyerno ng U.S. saan man posible: Mga Independiyenteng Bansa sa Mundo - Kagawaran ng Estado ng Estados Unidos. Ang karamihan sa mga tantiya ng demograpiya at data ng mga inaasahan ay nagmumula sa Internasyonal na Database (census.gov) na pinananatili at inia-update ng Dibisyon ng Populasyon ng Kawanihan ng Senso at isinapanahon noong Disyembre 2021.

Ang bahagi ng pananaliksik para sa at ang paglikha ng ulat na ito ay sinusuportahan ng Dibisyon ng Pananaliksik sa Pag-uugali at Lipunan (Division of Behavioral and Social Research), Pambansang Instituto sa Pagtanda (NIA, National Institute on Aging).

Walang inilabas na balitang nauugnay sa ulat na ito. Tip sheet lamang.

###